Stichting Behoud Stad, Natuur en Landschap Rijnland

 

Uit het 

Commentaar

Dubbelbesluit Rijnlandroute een doekje voor bloedend Voorschoten

De provincie heeft vorige week gekozen voor een nieuwe weg door de regio. Deze Rijnlandroute loopt vanaf Katwijk naar Leiden, langs de Stevenshof door Voorschoten naar de A4 in Zoeterwoude. Een dag later kwam de mededeling dat er toch ook wordt gekeken naar verbetering van het bestaan de wegennet, waardoor een nieuwe weg niet nodig zou kunnen zijn. Een opvallend dubbelbesluit waarmee aan het verzet uit Voorschoten tegen de route wordt toegegeven, of een zoethoudertje?

Deze gang van zaken is opvallend omdat  de aanleg van een nieuwe weg op heel veel verzet stuit in Voorschoten, dat geen drukke weg door het dorp wil. De Voorschotense gemeente heeft besloten dat de weg er alleen mag komen als je 'm niet hoort, niet ruikt en niet ziet. Ook bewoners van de Stevenshof zien een weg pal langs hun wijk niet zitten. Vooral in Voorschoten wordt al jaren gepleit om eerst eens goed uit te zoeken of verbetering van de bestaande knelpunten soelaas biedt, zoals de aansluitingen op de A44 in Leiden, de Tjalmaweg, het Lammeschansplein en de Lammebrug.

De Stuurgroep Rijnlandroute, met veel bestuurders van regiogemeenten en ook een vertegenwoordiger van de provincie, adviseerde eerder al te kiezen voor een nieuwe weg. Dat Gedeputeerde Staten nu ook kiest voor onderzoek naar verbetering van de bestaande infrastructuur, is groot nieuws. Je zou verwachten dat dat meteen wordt bekendgemaakt op de dag dat het besluit wordt genomen. Maar dat gebeurde niet. In het eerste persbericht werd met geen woord gerept over een onderzoek naar verbetering van de huidige verkeersknelpunten. Van groot nieuws is dan ook geen sprake, de tweede mededeling lijkt meer op een doekje voor het bloeden, een zoethoudertje.

De vraag is immers of het onderzoek naar verbetering van het bestaande wegennet wel serieus wordt genomen. Het is niet zo dat de provincie eerst uitgebreid gaat onderzoeken of deze optie reëel is. Er wordt gekozen voor een nieuwe weg, en in de zogeheten Milieu Effect Rapportage (MER) wordt en passant onderzoek gedaan naar het aanpakken van de huidige knelpunten. Maar: in een MER moet altijd onderzoek worden gedaan naar alternatieven, het is zelfs verplicht om de effecten te beschrijven van het meest milieuvriendelijke alternatief, en naar het zogeheten nulalternatief. Het lijkt ook op een poging om tegemoet te komen aan de forse kritiek van de Randstedelijke Rekenkamer. Die constateerde onlangs dat het nut en de noodzaak van een nieuwe weg nog niet zijn aangetoond in de rapporten die de provincie heeft laten maken over de Rijnlandroute. Het belangrijkste kritiekpunt is dat een vergelijking met de zogeheten nulvariant - verbetering van de bestaande situatie - ontbreekt in de Maatschappelijke Kosten Baten Analyse. Met een aanvulling in het rapport is deze fout goedgemaakt, meent de provincie.

In het aangepaste rapport is de vergelijking met de bestaande situatie summier en moeilijk terug te vinden. Bovendien is er geen uitgebreide vergelijking gemaakt met de bestaande situatie met verbeteringen. En daar gaat het volgens richtlijnen van het ministerie juist om in zo'n rapport. De Randstedelijke Rekenkamer verwijst ook naar deze landelijke richtlijnen. Het gaat niet om een vergelijking met de bestaande situatie en niets doen, maar om een vergelijking met wat het kost en oplevert als je ervoor kiest om de bestaande situatie met andere oplossingen te verbeteren. Aanpakken van de bestaande knelpunten dus. De Randstedelijke Rekenkamer komt binnenkort met een standpunt over de aanvullingen in het rapport. Het college van Voorschoten heeft inmiddels al verheugd gereageerd op het dubbelbesluit van de provincie. Daarmee lijkt de opzet van GS geslaagd: een tegenstribbelende gemeente binnenboord houden. Ook al is het met een doekje voor het bloeden.

 

Terug naar

Terug naar