In de media

 

Leidsch Dagblad - 03 juli 2012

Het Groene Hart-falen

Door Jaap Visser - Visser in de Stad

leiden - Vlotter van west naar oost kunnen, is mij best wat waard, maar om daar nou het Groene Hart voor open te splijten. De provincie wil ons een Rijnlandroute door de strot persen, maar is het werkelijk nodig om nieuw asfalt te storten in de schaarse natuur tussen de duinen en de klei van de Grote Westeinder, de polder aan gene zijde van de serieus verbrede A4?

Wonen in Oegstgeest en, deels, werken in Rotterdam vergt irritant veel reistijd op de dagen dat ik de auto neem omdat de boekenvracht die ik mee moet zeulen onmogelijk in een te sjouwen reistas kan. Toen ik nog aan de Lammenschansweg woonde, karde ik in een half uur naar onze uitgeverij aan de voet van de Erasmusbrug. Nu ik ten westen van de stad zit, ben ik een uur kwijt en op filegevoelige tijden soms wel anderhalf uur. Dwars door de stad is mijl op zeven en probeer ik het via de A44 dan loopt het al vast op weg naar Wassenaar. Een Rijnlandroute? Ja graag, maar niet die door de provincie getrokken streep dwars door Voorschoten die ook nog eens met een verwoestende slinger door de Oostvlietpolder aan de A4 wordt geknoopt.

Verbindingen genoeg tussen de ene en andere rijksweg, het probleem is echter dat het niet opschiet op deze voortdurend dichtslibbende aders. Er moet gedotterd worden en dan bij voorkeur op het traject Europaweg, Voorschoterweg, Churchillaan, Lelylaan, Plesmanlaan, de kortste weg van oost naar west, van de Grote Westeinder naar het transferium aan de weg naar de kust.

De Groene Hart-operatie , die de snelste weg van de A4 naar de A44 moet opleveren, begint op de tramterreur van de Rijn Gouwe Lijn te lijken. Het paternalisme van de provinciebestuurders is stuitend. Was het bij de tram CDA-geschuffelde Asje van Dijk die wel eens zou bepalen wat goed voor het volk is, nu is het liberale regentes Ingrid de Bondt die de leasebakken van haar VVD-achterban wel even soepel door Voorschoten zal rossen. Alleen al om de aanhoudende hooghartigheid van het provinciekabinet af te straffen, mag ik hopen dat Voorschoten net zo hardnekkig in opstand komt als Leiden vijf jaar geleden tegen de Rijn Gouwe Lijn.

Driekwart van de referendumgangers zei toen nee tegen het dictaat van Asje van Dijk en hoewel de verbolgen gedeputeerde hel en verdoemenis over de stad afriep, kwam zijn onzintram mooi Leiden niet in. Nou schijnen gemeentes niet tegen de Rijnlandroute in het geweer te kunnen komen omdat dit snelwegplan bescherming van de crisis- en herstelwet geniet, maar het staat de burger uiteraard vrij te gaan klagen bij de Raad van State.

Volgende week maandag organiseert Voorschoten een informatiebijeenkomst over het publieke werk dat het dorp op z n kop zal zetten. De gemeente heeft De Gouden Leeuw als vergaderlocatie gekozen. Ik weet niet of daar een diepere bedoeling achter zit, maar wat mij betreft is de bakermat van het Van der Valk-concern een uitgelezen plek voor een burgerprotest.

In zijn boerderij aan de Veurseweg begon Nicolaas van der Valk in 1862 een café dat een restaurant werd en waar kamers ter overnachting bij werden geknutseld. En daarna waren Van der Valk en zijn nazaten niet meer te stuiten. De hoeve werd de Gouden Leeuw, symbool voor een ondernemersfamilie die meer dan eens op gespannen voet met de overheid kwam te staan.

Arie van der Valk houdt best van een beetje doorrijden en ziet de asfaltvariant van die VVD-mevrouw misschien best wel zitten. Maar kwaaie burgers die het gezag willen trotseren, zullen welkom zijn bij ome Arie. Een gestrekte middelvinger richting Den Haag, daar zit een Van der Valk niet zo mee.